1. Yılımız Kutlu Olsun!
Ülke’den ayrılışımızın bugün birinci yılı! Bir yıl önce bugün, ailemi ve sevdiğim dostlarımı geride bırakmanın verdiği acı verici hüzün ile birlikte bilinmezlikler denizine doğru gidiyor olmamızın verdiği heyecanla karışık duygular…
Türkiye’de kendini kurumsal zanneden ve aslında kurumsallıkla alakası olmayan büyük şirketlerin sömürü anlayışı ve saçma sapan kaosundan, başkalarının üzerine basarak bir yerlere gelmeye çalışan insanlardan, kendini Kraliyet Ailesi’nin bir üyesiymiş gibi zannedip Türkçe – İngilizce karışık Tarzanca konuşarak kendini entellektüel ve marjinal sanan plaza çalışanlarından, hiç kitap okumayıp da çok şey bildiğini zanneden insanlardan, insani duygularınızla yardım ettiğiniz zaman bundan bile çıkar sağlamaya veya sizi kazıklamaya çalışan insanlardan, “saygı” kelimesinin çoktan unutulduğu toplumdan, yolda dahi yürümeyi beceremeyip toplumsal düzeni bozan insan sayısının fazlasıyla arttığı ve ne yazık ki normalleştiği, eğitimin göz ardı edilip de cehaletin ön plana çıkarıldığı düzenden kurtuluşumuzun birinci yılı!
Hayallerimizi valize doldurup da okyanusa doğru yelken açmamızın birinci yılı bugün! Ne de çabuk koca bir yıl geçti; sanki daha dün gibi… Bu geçen süreçte huzuru, dinginliği, saygıyı ve de en önemlisi “İnsan” olduğumuzu hissetmeyi, toplumsal düzeni ne de çok özlediğimizi anladık.
Türkiye’deyken iyi veya kötü bir fikrinize karşılık, koskoca insanlar ergen gibi dalga geçip gülerlerken; bu bir sene içinde kimsenin dalga geçmediğini ve aksine her türlü fikirlere karşı açık ve saygılı bir şekilde sizi dinlediklerini gördük. İyikilerle dolu, birbirinden güzel insanlarla tanıştığımız uzun gibi görünen aslında kısacık bir zaman dilimi… Daha nice güzel yıllarımızın olması dileğiyle…
Pınar Kaya
